به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ حسن روحانی چندماه قبل از این در همایش اقتصاد گفته بود: من به عنوان مسئول اجرای قانون اساسی دلم می‌خواهد شرایطی فراهم شود تابه اصل برگزاری رفراندم قانون عمل کنیم و یک بار هم که شده آن چیزی را که برای همه مهم است و اهمیت دارد را از مردم بپرسیم.
در شرایطی که حتی رییس جمهور موضوع آب خوردن را به تحریم ها مرتبط می کند و بر آن تاکید می کند، از طرفی هم جهانگیری این اظهار نظر روحانی را صحیح عنوان می کند و آن را تقویت می کند و در گامی فراتر یونسی مشاور پرحاشیه روحانی «ازدواج جوانان» که یک موضوع با ابعاد گسترده است را هم به تحریم ها می بندد، نوبخت می گوید: متأسفم که این بحث (مذاکرات هسته‌ای) کف خیابانی و کوچه بازاری شده!
اگرچه تعبیر کوچه و بازار برای تقلیل نظر افکار عمومی از سوی نوبخت مطرح می شود، اما منظور همان «مردم» هستند. مردمی که برخلاف بسیاری از دموکراسی های معمول دنیا در بیشتر امور مشارکت دارند و نمی شود آنها را از دایره تصمیم گیری ها حذف نمود!
البته این اظهار نظر نوبخت، پیشتر هم توسط یکی از تئوریسین های دولت مطرح شده بود. پیشتر محمود سریع القلم در اظهار نظری گفته بود: خیلی طبیعی است که من غریزی، احساسی و پوپولیستی تربیت بشوم. صدا و سیما هم که چقدر به این جریان کمک می کند، می رود از یک لبو فروش می پرسد نظر شما درباره برنامه هسته ای چیست؟، این خیلی اثر می گذارد. یا یک راننده تاکسی که از 5 صبح تا 12 شب باید در این خیابان ها بدود تا هزینه 3 بچه دانشجویش را درآورد، سر چهارراه از او می پرسند که نظر شما درباره برنامه هسته ای و مذاکرات ژنو چیست؟ او چه دانشی دارد که یک واکنش منطقی به این سوال بدهد.
